Loslatende placenta: moet je je zorgen maken?

'Placenta abruptio' is een veel gebruikte medische term voor dit probleem dat zich tijdens de zwangerschap kan voordoen. Het komt vooral voor in het laatste trimester, hoewel het ook vroeg in de zwangerschap kan voorkomen. Een deel van de placenta komt los van de baarmoederwand, vermoedelijk vanwege een hematoom dat zich heeft gevormd, en dit kan leiden tot de vorming van een klonter.

De oorzaak van de loslating is vaak moeilijk te bepalen. Hoewel stress een risicofactor is, is er geen reden om je schuldig te voelen en te denken dat het jouw fout is. Het probleem is meestal te wijten aan een hoge bloeddruk die kan optreden tijdens de zwangerschap, bij pre-eclampsie bijvoorbeeld. Een voorgeschiedenis van placentaloslating vergroot ook de kans op een nieuwe loslating. Een stoot in de buik als gevolg van een incident (bijvoorbeeld een val) of een ongeluk kan ook de oorzaak zijn.

De tekenen van een loslating zijn vrij makkelijk herkenbaar: bloedverlies dat gepaard gaat met contracties en een abnormaal hartritme van de baby. In sommige gevallen zijn er echter geen symptomen waar te nemen. In dat geval kan de placentaloslating onopgemerkt blijven.

Het grootste risico is een bloeding, een vroegtijdige bevalling en zeer uitzonderlijk zelfs de dood van de baby. Bij een placentaloslating, vooral als deze ernstig is, kan de functionaliteit van de placenta worden beïnvloed waardoor die de baby niet meer voldoende voedt. Maar wees gerust, de loslatende placenta kan zich ook vanzelf weer aanhechten en de zwangerschap kan zo voltooid worden.

In het geval van een beperkte loslating wordt jou volledige rust opgelegd tot aan de resorptie of tot het einde van de zwangerschap. Als jouw leven of dat van je baby in gevaar is, kan met spoed een keizersnede worden overwogen.

Aarzel niet om hierover te praten met jouw verloskundige die jou gedetailleerde info kan geven en gerust kan stellen.