“Mijn zoon trilde van angst bij de confrontatie met zijn pester”

"Ik wil de mensen bewust maken van het feit dat pesten op school al op zeer jonge leeftijd kan beginnen”, zegt Charlotte. “En soms hechten we er niet veel belang aan, omdat het kind te klein is. We denken dat het gewoon een ruzie is en dat het wel beter zal gaan. Maar dat is helemaal niet het geval. Ik roep ouders daarom op om zeer attent te zijn op hun kind.” Daarom wil zij getuigen om het bewustzijn rond pesten bij jonge kinderen te vergroten.

Een gedragsverandering? Vraag ernaar!

Vorig jaar werd Charlotte\'s zoon gepest op school. Zij legt uit hoe belangrijk het is aandacht te besteden aan het gedrag van je kind om het probleem te verhelpen.

"Het gebeurde vorig jaar toen hij vijf jaar oud was. Hij ging naar een nieuwe school. Dat was niet makkelijk voor hem omdat we verhuisd waren en hij zich moest aanpassen aan een nieuwe omgeving. Hij was al een beetje fragiel in het begin, maar het ging best goed. Zijn terugkeer naar school in september en oktober verliep zonder problemen. Maar in november sleepte hij zich voort en wilde niet meer naar school.”

"We zeiden tegen onszelf dat het aan de verandering van school lag. Maar we begonnen een beetje te twijfelen toen we merkten dat hij steeds meer teruggetrokken werd. Gewoonlijk is Alexandre een heel open kind dat veel praat en heel alert is. Maar nu was hij volledig teruggetrokken over een periode van een week. We begonnen hem vragen te stellen en toen drong het tot ons door: hij was bang voor Victor.”

"We begrepen het niet helemaal omdat er geen Victor in zijn klas zat. Het is een school met een systeem waarbij ze workshops doen. Dus hij zat in de derde kleuterklas en deed projecten met kinderen van het eerste en tweede jaar uit de lagere school. Ze worden in groepjes met oudere kinderen rond een project gezet en de bewuste Victor zat in zijn groep. Hij zat Alexandre te duwen of hem een beetje bang te maken en te intimideren.”

Hoe moet ik reageren? Het belang van de rol van de school

Voor Charlotte en haar partner bestond de oplossing erin zo snel mogelijk contact op te nemen met de school om hen op de hoogte te brengen van het probleem. De leraren reageerden onmiddellijk om te voorkomen dat de problemen zouden toenemen.

"We zeiden tegen onszelf: we laten de school haar werk doen. Als de school niet had gereageerd, zouden we een briefje naar Victors ouders hebben gestuurd. Maar dat hebben het niet gedaan omdat we dachten dat we het eerst aan de school zouden overlaten. Bovendien was Victor zelf ook nog heel klein. We zijn ons niet altijd bewust van de schade die we kunnen aanrichten door een kind te intimideren en daarom wilden we niet te snel reageren naar Victor of zijn ouders toe.”

"We hebben er met de school over gesproken en dat bleek een goede zet. Omdat het een kleine school is, reageerden ze direct. Ze confronteerden beide kinderen en het was duidelijk dat Alexandre trilde van angst. Er waren geen woorden nodig om te begrijpen wat er aan de hand was. Dus straften ze Victor door zijn Pokémonkaarten af te nemen. Dat had een direct effect op het kind want na twee weken was Alexandre weer gelukkig. Alles ging goed en Victor is nu aardig tegen Alexandre.”

Positieve dialoog om het conflict op te lossen

Hoe werd het probleem door de leraren aangepakt? Charlotte heeft het over het belang van goede communicatie in het geval van pesten.

"Ze spraken echt met Alexandre en Victor en met hun leraren. Het was een positieve dialoog omdat Victor begreep dat hij een kleiner kind pijn deed. Volgens mij deed hij het niet echt bewust, maar ik denk dat hij begreep dat hij iets verkeerd had gedaan.”

"Er is geen taboe, je moet erover praten. Je moet als ouders direct reageren in plaats van de dingen te laten aanslepen. Alexandre herinnert me er soms nog aan dat Victor hem bang maakte. Hij volgde hem, sneed hem de pas af of liet hem struikelen.”

Denk je dat jouw kind op school wordt gepest? Aarzel dan niet om je kind hiernaar te vragen zodra de eerste gedragsveranderingen zich voordoen. Probeer uit te zoeken waar het probleem ligt. Rechtstreeks met de school praten is een uitstekend idee. De leraren of opvoeders kunnen het probleem dan meteen aanpakken en via een constructieve dialoog tot een oplossing komen.

Om privacyredenen werden de namen in dit interview aangepast.